Το κοτοπουλάκι

    Η κα Τζένη μας διηγήθηκε μια πολύ όμορφη ιστορία που μας διδάσκει την προσοχή και την αγάπη για το περιβάλλον. Η ιστορία αφορά ένα μικρό κοτοπουλάκι που…

    «… μια μέρα πήγε μια βόλτα στο δάσος. Κάποια στιγμή πείνασε και άρχισε να τρώει ότι έβρισκε μπροστά του. Καθώς έτρωγε, κατάπιε κάτι περίεργο που του στάθηκε στο λαιμό. Εκείνη την ώρα, τυχαία περνούσε μια φίλη της και έτρεξε να τη βοηθήσει, αλλά δεν κατάφερε τίποτα. Έτσι, αποφάσισαν να πάνε στην μαμά του κοτόπουλου την κυρά-Κότα για να βρει τη λύση!

    Την κυρά- Κότα έπιασε πανικός… Έδωσε, πήρε, αλλά τίποτε δεν κατάφερε! Πήρε την απόφαση να φωνάξει τον κυρ- Γουρούνη, το γείτονα, να δώσει ένα χέρι βοήθειας… Τρέχει ο κυρ-Γουρούνης να βοηθήσει. Έδωσε, πήρε, αλλά τίποτε δεν κατάφερε κι αυτός… Αποφάνθηκε ότι είχε καταπιεί ένα σκουπίδι και πρότεινε να φωνάξουν τον κυρ-Γάιδαρο να βοηθήσει.

    Μόλις το άκουσε ο κυρ – Γάιδαρος που ήξερε από ιατρικά,  έτρεξε να βοηθήσει. Έδωσε, πήρε, ξανάδωσε, ξαναπήρε αλλά και αυτός δεν κατάφερε τίποτα. Αποφάνθηκε δε, ότι κατάπιε κλειδί, και γι’αυτό ήταν δύσκολο να το βγάλει…

    Καθώς κάθονταν όλοι στεναχωρεμένοι, το κοτοπουλάκι έπιασε μια μικρή δυσφορία! Ξαφνικά ακούστηκε ένα μεγάλο φτάρνισμα: «Αψού…» και πετάχτηκε από το στόμα του κοτόπουλου, ένα καπάκι από στυλό.

    Αφού συνήλθαν όλοι από τον πανικό και όλα γίναν μια χαρά, ξεκινήσαν το παιχνίδι με γέλιο και τραγούδια! Το πάθημα έγινε μάθημα στο κοτουλάκι! Έτσι και εμείς:

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΜΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!

ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΛΑΘΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ …